Na początku, warto przekonać się do bardzo ważnej rzeczy. Spowiedź nie może być spowodowana jedynie jakimś ważnym wydarzeniem rodzinnym, np. ślubem siostry lub chrztem bratanka. Spowiedź nie jest też jedynie odpowiedzią na święta znajdujące się w kalendarzu – pierwsza w Wielką Noc, a druga w Wigilię Bożego Narodzenia. Podchodzenie do sakramentu Miłosierdzia ze względu na zewnętrzne wydarzenia spłaszcza jego prawdziwy sens – chęć pozbycia się popełnionych przez nas grzechów.

To właśnie one sprawiają, że nasze myśli odbiegają od tego, co Boże. Uniemożliwiają nam spotkanie się z Bogiem w Eucharystii. Im więcej mamy grzechów, tym łatwiej nam się o nie „potknąć” i popełnić kolejne – większe i cięższe. Mówimy sobie: przecież i tak już mam kilka, to następny czy dwa więcej nie zaszkodzi, prawda? Takie myślenie do niczego nie prowadzi. Im więcej mamy „brudu” i rzeczy, o które się potykamy w życiu, tym częściej je omijamy i zagradzamy sobie drogę do czystości i świętości.

Spowiedź „od święta” możemy porównać do sprzątania w naszym pokoju. Wyobraźmy sobie taki scenariusz… Mamy przestrzeń wyłącznie dla siebie i nikt nie zakłóca naszej prywatności. Jesteśmy pochłonięci pracą. Powoli zaczyna nas otaczać niezły bajzel. Kilka brudnych kubków po kawie, kilka po herbacie ( zarówno te bez napoju jak i te czekające na swoją kolej). Poza tym sterta talerzy, puszki po energetykach, papierki po batonach lub cukierkach, nadgryziona czekolada, od trzech dni rzucone w nieładzie ubrania, zapiski porozrzucane na biurku, miska po zupie… Po kilku dniach ciężko się tam ruszyć i znaleźć miejsce do pracy. Pomyśl o tym, że z Twoim sumieniem dzieje się podobnie. Kiedy masz w nim za dużo bałaganu, za dużo niepotrzebnych myśli, złych czynów i „nieprzegadanych sytuacji” z Bogiem „za kratkami” konfesjonału, to powoli zaczynasz się „dusić”. Tracisz miejsce na to, co nie jest kompletnie potrzebne. Zagracasz siebie głowę złymi uczynkami, zamiast je raz na zawsze wymieść i pozwolić, by Bóg swoją miłością zdziałał w Tobie cuda. By pomógł Ci uporządkować wszystkie rzeczy, które nazbierałeś przez tygodnie, miesiące, a nawet lata. Nie bój się tego. Każdy wyrzucony zbędny „przedmiot” z „pokoju”, to przestrzeń na poprawę. Identycznie jest z grzechami. Każdy wypowiedziany ze skruchą grzech, to krok ku lepiej uformowanemu sumieniu. To szansa na porządek i ład, a co za tym idzie – na lepsze samopoczucie, uporządkowane życie i zbliżenie się do Boga.

Mogę Ci zagwarantować, że po takiej spowiedzi „ nie od święta” Twoja dusza poczuje się lepiej, a Twój wewnętrzny „pokój” będzie wypisany na twarzy.

Anna Bzdurska