Spowiedź to nie terapia, terapia to nie spowiedź
Spowiedź to nie terapia, terapia to nie spowiedź
Często bywa tak, że do spowiedzi popycha nas ból duszy, wywołany wyrzutami sumienia, które są naturalnym (i zdrowym) objawem chorującej duchowości. Zdarza się wówczas, że zaczynamy traktować konfesjonał jak popularną kozetkę w gabinecie psychologa. Naszym priorytetem staje się uwolnienie od negatywnych emocji, bólu który rozdziera nasze serce. Oczyszczenie z grzechów i spotkanie z miłosierdziem Boga zdają się schodzić na dalszy plan. Tymczasem istotą Sakramentu Pokuty jest właśnie to drugie. Owszem, uzdrowienie naszych poranionych emocji może stać się konsekwencją spowiedzi, ale nie jest co cel sam w sobie.
Spowiedź to nie terapia, a terapia to nie spowiedź. Podobnie jak spowiednik to nie psycholog, a psycholog to nie spowiednik. Chociaż oczywiście nie da się zupełnie wykluczyć psychologii ze spowiedzi. Przeżycia emocjonalne podczas sakramentu pokuty i pojednania nie są jednak najważniejsze. Bardzo często bywa tak, że spowiedź święta staje się momentem przełomowym, nowym początkiem. Zwłaszcza kiedy przystępujemy do niej po dłuższym czasie życia w grzechu, mając za sobą trudne doświadczenia i poplątaną historię życia. Spotkanie z miłością Boga, oddanie Mu tego, co w nas złe, grzeszne i brudne, staje się impulsem do wejścia na drogę przemiany, nie tylko tej duchowej, ale i emocjonalnej. Bywa, że po odejściu od konfesjonału, czyli po zrobieniu tego pierwszego, ale jakże istotnego kroku, trafiamy na terapię do gabinetu psychologa. Uzdrowienie to proces.
W moim życiu (i wiem że nie tylko w moim) to właśnie nawrócenie i spowiedź święta, były takim impulsem do zmian. Pan Bóg w swoim miłosierdziu, nie tylko wybaczył mi grzechy w Sakramencie Pokuty, ale Jego miłość i opieka zaczęła zataczać coraz szersze kręgi. Pokazał mi, i wciąż to czyni, co w moim sercu potrzebuje uzdrowienia i odnowy, dał szanse przepracowania różnych trudnych spraw, również pod fachową opieką psychologa. Jednak pierwszy krok należał do mnie. A była nim decyzja o nawróceniu i spowiedzi świętej. Nie traktujmy więc spowiedzi jak ekspresowej terapii, która załatwi wszystkie nasze problemy. Niech to będzie przede wszystkim spotkanie z kochającym Ojcem, który – jeśli Mu na to pozwolimy – we właściwym czasie zajmie się wszystkim, co nas boli i zniewala. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla uzyskania pomocy w stosownej chwili (Hbr 4,16).
Magdalena Pawełczyk
Najnowsze artykuły
Dlaczego mam znienawidzić zło?
Bardzo dobre pytanie! Jeśli nie postaramy się na nie odpowiedzieć, to nasze spowiedzi będą tylko sztuką dla sztuki, comiesięcznym lub nawet rzadszym rytuałem, który – według nas – musi być odpukany, ale wcale nie powoduje jakiejkolwiek przemiany… Zło jest...
Czym jest Grzech?
Upadek, śmierć, utrata, stracona szansa, rezygnacja… Różne terminy nasuwają się nam na myśl, kiedy rozważamy to zagadnienie: czym jest grzech? Dobrze jest je przemyśleć, ponieważ w Ewangelii według św. Jana czytamy, że jednym z zadań Ducha Świętego jest...
Zanika poczucie grzechu
Jak wynika z przeprowadzonych badań, tylko niespełna 30 procent z nas wierzy w istnienie szatana. Jak to się ma do deklaracji, które składamy chociażby podczas obrzędu chrztu naszego dziecka czy kiedy odnawiamy swoje własne przyrzeczenia chrzcielne?...
Spowiedź – czyli dwa w jednym
Większość z nas, kiedy idzie do spowiedzi, odczuwa wstyd. Choć jest to jak najbardziej naturalne i zdrowe uczucie w tej sytuacji, bywa że przysłania ono nam jeden z najistotniejszych faktów dotyczących sakramentu pokuty. Wstyd, jaki czujemy wynika z tego, że...
Nie tylko dla mających problemy z bezsennością czyli Noc konfesjonałów
Co roku, gdy zbliża się Wielkanoc, Polacy tłumnie oblegają konfesjonały. Czasem doprowadza to do sporych kolejek. Zdarza się, że swoje trzeba odczekać. Często sami jesteśmy sobie winni, odkładając spowiedź świętą na ostatnią chwilę. Kościół i w tym wypadku...
Spowiedź z całego życia. Jak ją zrobić?
"Spowiedź z całego życia" - już na wstępie brzmi przerażająco, prawda? Od razu pojawiają się głowie "ciężkie" myśli. To one powodują u Ciebie blokadę, strach i niechęć do zrobienia rachunku sumienia z całego życia. Wyobrażasz sobie, że to będzie trudne zadanie,...