Każdy z nas marzy o miłości. Chcemy być kochani, akceptowani, doceniani. To za tym tęskni nasze serce. Tylko to my czasem szukamy zaspokojenia w niewłaściwych miejscach, osobach, rozrywkach. Oczekujemy dowodów miłości i zapewnień o tym, że jesteśmy kochani i potrzebni. Tymczasem jest Ktoś, to chce nam to udowadniać nieustannie. Mało tego! Ten Ktoś sam jest Miłością. Tym kimś jest Bóg. Czy zastanawiamy się czasem, ile On zrobił dla nas z miłości? Posłał swojego jedynego Syna na świat. Ale to nie wszystko! Jezus z miłości do nas umarł na krzyżu, aby nas odkupić. Wszystko za darmo, a co więcej, pomimo naszych grzechów, słabości i niewdzięczności. Czy znasz jeszcze kogoś, kto by tak mocno Cię ukochał? Tak bezinteresownie?

        Miłość Boga jest nieskończona i sięga głęboko. A kolejnym dowodem na to jest Sakrament Pokuty. Twój Bóg z miłości do Ciebie, pozwolił się „zamknąć za kratkami” konfesjonału i tam cierpliwie, nieustannie czeka na Ciebie. Bóg, który stworzył cały świat i jest wszechmocny, zniża się ku Tobie i chce zabrać wszystkie Twoje grzechy, ten cały brud, a w zamian za to daje Ci swoją miłość i nowe życie. Za każdym razem, kiedy idziesz do spowiedzi, On Ci wybacza i natychmiast zapomina to wszystko, czym Go obraziłeś i zasmuciłeś Jego kochające serce. Daje Ci kolejną szansę. I tak za każdym razem… Co więcej, Bóg dał Tobie wolną wolę, jednocześnie sam stając się więźniem miłości jaką ma dla Ciebie. Jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć siebie samego. (2 Tm 2,13)

        Czy patrzyłeś kiedyś na spowiedź świętą, jak na dowód miłości Twojego Boga do Ciebie? Czy może jest ona dla Ciebie tylko stresującym obowiązkiem do wypełnienia? Miłość zmienia wszystko. Kiedy zobaczysz w konfesjonale, kogoś więcej niż tylko księdza, kiedy usłyszysz coś więcej niż tylko dźwięk wypowiadanych słów, Sakrament Pokuty nabierze dla Ciebie nowego znaczenia i zmieni się Twoje spojrzenie na spowiedź świętą. Tu nie chodzi o to, aby utrudnić Ci życie. Tu chodzi o to, abyś poczuł się kochany przez Boga Ojca. Bo miłość jest większa niż grzech. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę – schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go. (Oz 11,4) Bóg przychodzi jako pierwszy, ofiarując nam miłość. Liczy jednak, że także Ty odpowiesz miłością na Jego miłość. Tak jak On zniża się do nas w Sakramencie Pokuty, stając się więźniem swojej miłości do nas, tak my powinniśmy tę miłość przekazywać dalej, wybaczając sobie i tym, którzy nas skrzywdzili.

Magdalena Pawełczyk