1. Czy w mojej rodzinie Bóg jest na pierwszym miejscu?
2. Czy pamiętam, że nasze dziecko jest nam podarowane przez Boga, czyli nie stanowi naszej własności?
3. Czy wypełniam złożone na Chrzcie Świętym przyrzeczenie o wychowywaniu dziecka w wierze katolickiej?
4. Czy posiadam i rozwijam swoją relację z Bogiem i wiarę?
5. Czy moje dziecko wzrasta w atmosferze wzajemnej miłości w rodzinie?
6. Czy pielęgnuję relację małżeńską?
7. Czy dbam o jedność małżeńską?
8. Czy nie umniejszam roli współmałżonka w oczach dziecka?
9. Czy uczę swoje dziecko modlitwy? Czy modlę się razem z nim?
10. Czy uczę dziecko odróżniać dobro od zła?
11. Czy rozmawiam z dzieckiem o Bogu i wierze?
12. Czy prowadzę swoje dziecko do kościoła? Czy wyjaśniam dziecku co oznaczają poszczególne części Mszy Świętej i jak należy się zachowywać podczas nabożeństwa?
13. Czy w mojej rodzinie modlimy się wspólnie?
14. Czy nie gorszę dziecka swoim słowem, czynem, zachowaniem?
15. Czy nie wymagam od dziecka czegoś, co sam nie zachowuję?
16. Czy uczę dziecko w codziennych sytuacjach i konfliktach „sztuki miłości” (przebaczenia, ofiarności, poszanowania słabszych)?
17. Czy posyłam swoje dziecko na lekcje religii, pamiętając jednocześnie, że katecheza nie zastąpi przekazywania wiary w rodzinie?
18. Czy współpracuję z katechetą w rozwoju religijnym dziecka?
19. Czy nie uczę dziecka lekceważenia lekcji religii?
20. Czy włączam się w przygotowanie dziecka do Pierwszej Komunii Świętej podczas katechizacji?
21. Czy uczestniczę w nabożeństwach i spotkaniach przygotowawczych do Pierwszej Komunii Świętej?
22. Czy troszczę się o to, aby dziecko posiadało symbole religijne: łańcuszek z krzyżykiem/medalikiem, różaniec, książeczkę do nabożeństwa?
23. Czy uczę dziecko korzystać z książeczki do nabożeństwa, różańca, itp.?
24. Czy uczę dziecko, że Komunia Święta to spotkanie z żywym Jezusem w Sakramnecie Eucharystii?
25. Czy nie traktuje Pierwszej Komunii Świętej dziecka tylko jako okazję do hucznej imprezy, pomijając wymiar duchowy tego wydarzenia?
26. Czy pamiętam, że strój dziecka przystępującego do Pierwszej Komunii Świętej powinien być odświętny, ale bez zbędnego przepychu?
27. Czy swoim zachowaniem nie sprawiam, że dziecko zatraca sens uroczystości Pierwszej Komunii Świętej?
28. Czy pomagam dziecku w przygotowaniu do pierwszej spowiedzi świętej?
29. Czy sam spowiadam się regularnie dając dobry przykład dziecku?
30. Czy traktuję Pierwszą Komunię dziecka jako okazję do odnowienia osobistej przyjaźni z Chrystusem eucharystycznym?
31. Czy modlę się za swoje dziecko?
32. Czy uczę dziecko miłości bliźniego?
33. Czy uczę dziecko włączania się w życie wspólnoty parafialnej?
34. Czy nie mówię przy dziecku źle o Bogu, Kościele, osobach duchownych?
35. Czy uczę dziecko szacunku dla osób duchownych, katechetów?
36. Czy jestem cierpliwy i wyrozumiały w stosunku do dziecka?
37. Czy jestem konsekwentny i wymagający w stosunku do swojego dziecka?
38. Czy właściwie kształtuję sumienie dziecka?
39. Czy włączam  w przygotowanie do uroczystości Pierwszej Komunii Świętej także pozostałych członków rodziny: rodzeństwo, dziadków, rodziców chrzestnych, itd.?
40. Czy uczę dziecko posłuszeństwa?
41. Czy włączam dziecko w obowiązki domowe, stosownie do jego wieku i możliwości?
42. Czy zachęcam dziecko do czytania czasopism religijnych dla dzieci?
43. Czy uczę dziecko uczestnictwa w nabożeństwach okresowych: Roratach, Drodze Krzyżowej, nabożeństwach majowych, itp.?
44. Czy uczę dziecko wdzięczności?
45. Czy upominam dziecko z miłością?
46. Czy nie rozpieszczam swojego dziecka prezentami? Czy nie sprowadzam uroczystości Pierwszej Komunii Świętej do obdarowywania drogimi prezentami?
47. Czy pamiętam o przygotowaniu pamiątek religijnych dla dziecka z okazji Pierwszej Komunii Świętej (krzyżyk, Biblia, obraz, itp.)?
48. Czy jeśli nie mogę wspólnie z dzieckiem przystąpić do Komunii Świętej, ponieważ nie mogę  otrzymać rozgrzeszenia z różnych przyczyn, (np. życie w związku niesakramentalnym), wyjaśniam dziecku tę sytuację i nie bagatelizuję jej?
49. Czy zawierzam swoje dziecko i Jego życie Bogu i Maryi?
50. Czy umożliwiam dziecku ustawiczny rozwój duchowy i pragnę doprowadzić je do dojrzałego życia chrześcijańskiego? Czy niczego w tym względzie nie zaniedbuję?

Opracowała : Magdalena Pawełczyk